Terwijl de zon langzaam begon met zijn toch over het andere halfront, en de eerste straatlantaarns aanschoten, verzamelden de gidsen aan onze geliefde kerk te Sint-Pieters-Buiten. Vol goede moed en vol verwachting kwamen ze langs alle kanten toe. Velen onder hen hadden al lang geen dropping meer gedaan. Want voor het eerst in 3 jaar kregen de gidsen nog eens een dropping voorgeschoteld…
We namen ze in 2 wagen mee naar de geheime start plaats! Daar werden ze bevoorraad met een kaart, een fluohesje, enkele inlichtingen over veiligheid, een paar regels én een gewijd palmtakje! Het palmtakje diende niet alleen om hun het juiste pad te tonen, maar ook om een verrassing op te eisen ergens onderweg (maar wat die verrassing juist inhield, wisten deze jonge deernes toen nog niet).
De tocht was om en bij de 18 km, waarbij enkele scouts vaardigheden zoals samenwerken, trekken met rugzak en vooral kaartlezen, op de proef werden gesteld. Bij elk postje vonden ze een nieuw deel van de kaart om zo uiteindelijk naar de eindbestemming te gaan! Ze trokken via Zwijnaarde naar De Pinte om daar hun verrassing op te eisen! In ruil voor zo’n gewijd palmtakje, kregen onze gidsen heerlijke frietjes en snacks. Voldaan en vol goede moed, zette ze hun tocht verder naar een kapel in Sint-Martens-Latem. Om zo naar de kerk in Afsnee te worden geleid. Hier vonden ze het laatste stuk van de kaart en konden ze eindelijk aanzetten richting eindbestemming waar de leiding op hun wachtte! Wat ze allemaal gedaan hebben onderweg weten we niet goed, maar ze kwamen, goedgezind en een beetje moe, aan om middernacht.
Na de mogelijkheid om tot rust te komen bij het kampvuur werd het avondlied ingezet en konden al onze gidsjes eindelijk hun slaapzak induiken en dromen over een volgende dropping.