Het Talamini-mysterie, of toch nie?

Op zaterdag 21 februari, in het laatste weekend van de krokusvakantie, zouden de jonggidsen het grote Talamini-mysterie oplossen. Ten minste dat was het plan. De leiding wachtte vol ongeduld op vele helpende jogihanden maar rond 14u10 werd duidelijk dat het jonggidsenteam te klein was om het mysterie alleen op te lossen. Met vijf stoere jonggidsen besloten we dan maar het probleem van het Talamini even uit te stellen naar een vergadering met voldoende speurneuzen en er vandaag een dag van te maken die in de dagboeken van de jogi’s terecht zou komen onder de titels ‘Vergadering om nooit te vergeten!’ , ‘Leukste vergadering in de geschiedenis van mijn scoutscarrière’ etc.

Zo gezegd, zo gedaan. We gingen een wandelavontuur aan met Skiboe, de superknappe hond van leidster Femke. Het springen, huppelen, trucjes doen en kaka’s opruimen als echte hondenliefhebbers zorgde op het einde van de tocht voor een grote glimlach op de snoet van Skiboe.
Vervolgens verplaatsten we ons in onze scoutsoutfit naar de gereserveerde bowlingbaan in het chique Sint-Martens-Latem. We kozen gekke namen zoals Kelly, Frederica, Sjalot enzovoort om op het puntenscherm te laten verschijnen. Van het vele armspierenwerk kregen we dorst, maar gelukkig werd ons een drankje van het huis aangeboden. De strikes en spares vlogen ons rond de oren. We waren zelfs zo goed dat het bowlingmachine van onze baan af en toe blokkeerde. Ook de leiding deed mee, maar helaas werden we verslaan door onze eigen jogi’s. Daar gaat onze toekomst als professionele bowlingsterren.
Omdat we hierna nog geen vier-uurtje gegeten hadden, trokken we op weg naar huis samen naar de winkel om pannenkoeken te kopen. Eens terug aangekomen op de scouts, warmden we ze op een originele en scouteske manier op, namelijk op de zijkant van de warme chauffage. Smullen!

983856_925426097476982_9051246309215327631_n