Kabouters: Valentijn

Vorige week was het Valentijn, maar omdat de kabouters het al zo ondraagbaar voelden kriebelen, vierden we al wat vroeger de liefde! En ze zouden niet alleen vieren. Op deze avond konden ze al hun kuren uithalen om de stoere welpen te verleiden! Jaja, het was weer zo ver: de traditionele, maar daarom niet minder obligate casinoavond stond op het programma. Iedereen zag er opperbest uit, gehuld in glitterkleedjes of strakke maatpakken was de hele horde kabobo’s en welpen er klaar voor om te gokken tegen de sterren op. Het spreekwoordelijke gat in de hand kwam hier goed van pas en de zin “Geld moet rollen!!!” was het simpele leidmotief.
En zoals het in de sterren geschreven stond, vormden onze altijd zo luidruchtige, maar plots zo bescheiden kabouters aandoenlijke duo’s met de al even verlegen welpen. Om het ijs te breken, werden de koppeltjes vereeuwigd met een kleffe foto die we U uiteraard niet kunnen ontnemen.

Ziehier plaatje nummer 1! Als je het ons vraagt de perfecte visualisatie van hoe elke welp zich diep vanbinnen gevoeld moet hebben. Hij voelt zich aanvankelijk een beetje ongemakkelijk, maar diep vanbinnen ziet hij de avond met deze knappe kabouter eigenlijk wel zitten. Daarom besluit hij om te tonen wat voor een lolbroek hij is en trekt dus een schijnbare grappige smoel. Zonder al te veel indruk te maken bij de lieftallige kabouter in kwestie, zo blijkt uit haar enigszins verwarde uitdrukking.

Aha! Een welp én kabouter in perfect uniform! Goed zo, maar vanavond mocht het extravaganter. Gemiste kans, maar aan schattige uitstraling ontbreekt het hen niet. Let vooral op de stoere blik van de welp en de heerlijke glimlach van de kabouter. En of het gezellig was!!!!!!!!!

TADAAA!!! Voilà, het visuele bewijs dat Cupido weldegelijk ook raak heeft geschoten vanavond!!!! Lekker knus bij elkaar, een subtiele maar liefkozende aanraking van de moedige welp en een aanstekelijke glimlach op beide snoetjes!!!!!!!!!! Volgens mij kriebelde het zo hard in hun maagjes dat ze het op een of andere manier ook op foto konden tonen. Als ik het mij goed herinner, gingen deze twee duifjes met de hoofdprijs naar huis (=elkaars hart, duh) en zijn ze inmiddels getrouwd.

Het lot bepaalde dat de welpen deze avond in de minderheid zouden zijn, maar dat wilt niet zeggen dat je geen even leuke avond kan beleven met je medekabouter! En geef toe, ze zien er allebei om op te eten uit! Keep on shining girls xoxo

Goede lichtinval en goed duo, als je het mij vraagt. Hier was het ijs nog helemaal bevroren en dus niet gebroken; te zien aan de ietwat grote afstand tussen de twee en de ongemakkelijke houding van de welp. Maar alle kabouters zijn echte dametjes die wel van aanpakken weten, dus deze hebben ongetwijfeld een fijne avond beleefd. En die welp? Die is tot over zijn oren verliefd geworden hihi.

Alles wat je nodig hebt in het leven: een stoere welp en een gelukkige kabouter!!! Koud aan zijn beentjes zal deze jongeman niet gehad hebben, want het werd al snel gemoedelijk warm tussen deze twee. Ze hebben allemaal een zacht hartje, die kabobo’s!!!!

Vergeet wat ik zei over kabouters en zachte harten. Hier zit duidelijk een harde tante die moeilijk te bekoren is. De welp doet toch stevig zijn best. Compleet met das en welpenpetje deed hij verscheidene pogingen om toch een beetje indruk te maken op de veeleisende kabouter, maar het kan niet altijd baten. Cupido had immers veel om handen die avond!

Hier blijkbaar een situatie die vergelijkbaar is met de bovenstaande foto, maar dan omgekeerd. Een onterecht teleurgestelde welp trekt een pruillip terwijl deze lieve kabouter er nog een glimlachje van af kan brengen. Het mag duidelijk wezen dat het samensmelten van beide takken niet altijd van een leien dakje liep. Menig gegil en gemok kwamen er aan te pas, maar wij denken dat ze diep vanbinnen elkaar toch wel wat vriendschap genegen zijn na deze aangename avond!

Wohow!! De prijs van best geklede welp gaat ongetwijfeld naar deze olijke jongeman!!! Proficiat! Alleen jammer dat het maar weinig naar de smaak van je vriendinnetje blijkt te zijn… Hopelijk heb je haar met je goktactieken wel van haar sokken kunnen blazen.

Ziehier het schoolvoorbeeld van hoe je je als welp vooral NIET moet gedragen ten aanzien van een kabouter. Deze welp in kwestie laat hem gezapig en in alle breedte zakken in de zetel waardoor de lieve kabouter dan maar moet plaatsnemen op de minder comfortabele leuning. Hij probeert zijn imago nog op te krikken met een gemakkelijk duimpje in de lucht, maar ik hoop voor hem dat hij later op de avond wat beters uit zijn mouw heeft getoverd om deze kabobo op haar gemak te stellen.

Hmm, deze twee zien er moeilijk in te schatten uit. Zij oogt stoer en ietwat mysterieus, misschien kan ze haar ware emoties goed verbergen en hem zo het hoofd op hol brengen. Hij lijkt ondeugend en speels, maar bezit mogelijks wel de eigenschappen waar zij naar zoekt. Hmmmm, heimelijke liefde….

Ai, iemand had de dresscode verkeerd begrepen… Nieuwjaar is al zo een maandje geleden jongedame! Maar toch, een gewaagde keuze die je nog afgaat ook!!!

Lalalalalaaa, dit zijn goede vriendinnetjes, dat zie je direct! Een avondje keuvelen, giechelen en de andere koppeltjes onder tafel spelen, stond sowieso op hun programma tijdens casinoavond. Groot gelijk, mevrouwtjes!

SCHI-SCHA-SCHATTIG!!!!!!!! Volgens mij kriebelt het nu even hard in mijn maag als in die van hun. Award voor de foto-waar-je-het-meest-gelukkig-van-wordt gaat met unanimiteit naar deze snoezige twee!

Hier een foto van een heel grote welp en een heel grote kabouter. Ik ga er niet veel woorden aan hangen: “Live, love, laugh” staat op leider Wesley zijn borst getatoeëerd en dat laatste neemt hij soms wat te letterlijk hihi.

 

Genoeg gezeverd over de verleidingscapaciteiten van de welpen, incognito gaan is ook niet bepaald de correcte manier om een welp te verleiden, beste kabouter! Het was dan maar weeral de beurt aan de welp om het initiatief te nemen, zo blijkt. Maar het zijn geen lastige vrouwtjes, onze kabouters. Een grappig mopje zal haar al bescheiden doen giechelen!! Wie niet waagt niet wint!

Welp uit zijn lood geslagen en kabouter duidelijk niet onder de indruk. Geen ziel die weet hoe de avond voor deze twee verlopen is, maar het heeft toch ook iets romantisch, niet? Twee totaal verschillende persoontjes die plots samen moeten werken en uiteindelijk toch (hopelijk) een uitstekend team blijken te zijn. Het gebeurt allemaal op de scouts, beste mensen!!!

Bij het vastleggen van deze foto liepen enkele dingen fout. Ten eerste, een te zenuwachtige kabouter die met haar nerveus geschuifel niet stil kan blijven zitten en te hard popelt om een degelijke zitpositie te vinden. Die verdomde vlinders hé! Ze hadden er allemaal last van die avond. Ten tweede, menig allesziend arendsoog onder de lezers zal misschien al gemerkt hebben dat deze welp al op een andere foto met een andere kabouter verschenen is. Zitten we met een jonge Don Juan of een hartenbreker die we snel moeten aanpakken voor hij nog meer slachtoffers maakt. Of zitten we gewoon met een tweeling bij de welpen?? Wie weet?

En dan hier het laatste plaatje van de avond. Maar U weet wat ze zeggen: “Last but zeker nie least”. En dat is zeker ook van toepassing op deze twee knapperds. Een ideale foto om dit verslag van een geslaagde avond af te sluiten, lijkt mij!

De allerliefste groetjes van jullie allerliefste leiding!!!!!!!!!!

Xxxxxxxxx

Disneyweekend met die zonnestraaltjes van een jonggidsen

JOEPIE!!! Het kriebelde vanop onze hoofdhuid tot tussen onze tenen want we vertrokken ein-de-lijk op Disneyweekend met de jonggidsen!!
Het leek wel zomer toen we met onze favoriete meiden verzamelden aan het station. In de stralende avondzon vertrokken we richting het exotische ZOMERgem ( is dit een flashforward naar de zomerse zomervakantie met het zomerse en vooral zonnige tentenkamp dat ons te wachten staat?!?). Ookal was de aangename aprilwarmte minder aangenaam gedurende de busrit, toch bereikten we onze verblijfplaats met de glimlach. Na een gezellige apéro , ooooo de leiding had gezorgd voor chips in alle lekkere smaken, en wat gekeuvel was het tijd om dit Disneyweekend in te zetten met een klassieker van een Dinseyfilm jaja Hannah Montana THE MOVIE. Deze rollercoaster van emoties en levenslessen konden we onze jonggidsen dan ook niet ontnemen. En ook dan jaaaaaaaaaaa de leiding had er weer voor gezorgd dat de tandjes konden knabbelen en de vingertjes konden kleven van de suiker: popcorn vloog door het rond, want laat ons eerlijk zijn die ontknoping dat Hannah eigenlijk Miley is maar dat Miley nu dus eigenlijk ook Hannah is, liet ons deze caloriebommetjes in een oogwenk verorberen.  En toen Miley of is het nu Hannah ( ojeetje duidelijk in een existentiële crisis die meid) haar laatste liedje zong, was dit tevens ook het slaapliedje voor onze jonggidsen. Goedgemutst en voldaan kropen de dametjes in de knusse slaapzak en droomden ze over leider Gust of misschien leider Thibo of misschien wel die ene foerier die knipoogde naar mij 😮

Goeiemorgeeuuuuuuuh, ja het belooft weer een fijne dag te worden!!!
Beginnen deden we met een stevig ontbijt en best niet te veel water wat de eerste activiteit was een oerdegelijke pisquiz!!!!! Volledig in Disneythema was het de bedoeling dat de pientere jonggidsen hun antwoorden goed afwogen en rationeel in groep overleg pleegden, want bij elk fout antwoord kreeg de groep een hoeveelheid water die ze moesten opdrinken zonder zich ook maar 1 keer naar het toilet te begeven. Want wie het erop waagde naar toilet te gaan werd tot de eeuwige verdoemenis geroepen en verloor onherroepelijk deze ongelooflijk uitdagende quiz. Gelukkig kwamen we hier allemaal zonder al te veel kleerscheuren van af en was deze harde blaastraining ook een gezellige gelegenheid (alliteratie hoho)  tot het uitwisselen van allerlei trivia over, jawel Disney.

Het is uiteraard ook belangrijk dat deze jonge mevrouwtjes uitgroeien tot echte wereldburgers en daarom is het van cruciaal belang dat groot wereldnieuws ook aan hen niet ontsnapt.  Afgelopen maand keken we allemaal met prikkende traantjes in de ogen naar de Notre Dame die in lichterlaaie stond. En wie zorgt ervoor dat de klokken van deze eeuwenoude kathedraal altijd weerklinken door de Parijse straten ?? Wie huist er in dit bombastisch gebouw van het ancien regime ??? Jaja, onze jonggidsen wisten het wel: Quasimodo !!!! (voor de nerds onder ons: het verhaal van de klokkenluider werd geschreven door de machtige Victor Hugo!)
De jonggidsen kregen  de opdracht om de Notre Dame zo goed mogelijk na te maken. Om materiaal hiervoor te verdienen, moesten ze verschillende battles uitvoeren tegen elkaar om zo de coolste spulletjes te verzamelen. Na een uitputtende en bloedhete middag van waterspelletjes, tussen vier vuren en ander vermaak, gingen notres dames aan de slag en knutselden hun eigen, al dan niet moderne of surrealistische versie van de Notre Dame. Wow pff amai, we kunnen het u verzekeren: ze worden allemaal architect en mega rijk.

En dan was het alweer tijd voor de laatste avondactiviteit wat een heus feestje worden. We hadden immers Quasimodo gered en een tropisch warme dag overleefd.  Om in de sfeer te komen had de leiding een dansvloer gemaakt en het zaaltje versiert met glowsticks en flikkerlichten en andere van deze gekke dingen. Er waren frisdranken, nootjes, paaseitjes ( het was ten slotte ook Paasweekend, nietwaar) en ook bubbels waardoor iedereen volledig in extase geraakte. Jammer dat we morgen al naar huis moeten, maar gelukkig is er een kleurrijke pinata waarop ik mijn frustraties kan uitwerken!!!!! Joehoe het snoepgoed vloog in het rond, de muziek voerden onze benen in bedwelming, onze armen gingen alle kanten uit en onze heupen zwierden zorgeloos door de kamer !!!!!

Wat een afsluiter, afgezien van de mottige opkuis zondagochtend, maar laten we eerlijk wezen: de jonggidsen hebben dit uitstekend gedaan !!!! Mwah mwah mwah en duizend maal dank voor de lachende gezichten, de dwaze opmerkingen en de flauwe mopjes !!!!!

Nu nog het uiterste halen uit de laatste vergaderingen en we kunnen al niet meer wachten tot KAMP !!!!!!!!!!!!

Lieve, dikke, natte zoentjes van jullie jonggidsenleiding

Gidsen doen een poging tot schaatsen!

Op een donkere en grauwe zaterdagavond trokken de gidsen met dikke handschoenen, warme kleren en schaatsen naar de ijsbaan van de kristallijn. Eenmaal iedereen de schaatsen aanhad trokken we naar de koude ijsbaan. Hier vielen onze ogen al snel op een raar maar leuk voorwerp: de ‘bananen’. Al snel konden we er hier 2 van bemachtigen en zo werd de schaatsbaan al snel onveilig voor de andere bezoekers.

Normaal is zo’n banaan bedoeld voor 2 personen en 1 duwer maar de gidsen vonden het er niet beter op om er met 4 of meer op te gaan zitten waardoor de duwer eigenlijk geen schijn van kans meer had.

Als slakken bewogen de gidsen over het binnenplein van de schaatsbaan. En wie kwamen ze daar tegen??? Toch wel geen kunstschaatser zeker?? Al snel zaten al de gidsen naar die jongen te kijken, het was werkelijk adembenemend, iedereen werd er stil van!

Na de mooie show van de jonge heer viel er een luid applaus waarop de jongen even moest lachen maar zich toen herpakte door een mooie buiging te maken voor de meisjes. Toen de jongen dan weg was werd er al snel over zijn skills gepraat (lees: niet over zijn skills maar wel over de jongen zelf). Het eerste wat de gidsen konden zeggen na zo’n mooie show verbaasde leider Benny (als enige jongen daar) volledig: “Die heeft wel een schoon kontje eh??”.

Waarop alle gidsen mee instemden natuurlijk. Het enige waar leider Benny aan kon denken was hoe die jongen in staat was om zo veel rondjes te draaien zonder duizelig te zijn? Leider Benny dacht dan ook dat het niet lang zou duren voor iemand hier een opmerking over maakte. Helaas pindakaas, de volgende opmerking van de gidsen waren tegen alle verwachtingen in van leider Benny. Deze opmerking luidde: “Zou die jongen hetero zijn?”. Deze opmerking wekte alle nieuwsgierigheid van de gidsen en dus besloten de gidsen om maar een uurtje te roddelen over de jongen in kwestie i.p.v. te schaatsen.

Zorroweekend Welpen

Don Diego de la Vega vocht als de held Zorro in de Mexicaanse Onafhankelijkheidsoorlog tegen Spanje. Zijn voornaamste tegenstander, de wrede gouverneur Don Rafael Montero, ontmaskerde Zorro’s ware identiteit. Montero arresteerde Don Diego, vermoorde zijn vrouw en ontvoerde zijn pasgeboren dochter, Elena, om haar als zijn eigen kind op te voeden.

Twintig jaar later dreigt het gevaar opnieuw in Californië. Een volwaardige opvolger vinden voor Don Diego, is de enigste kans om de strijd tegen Don Rafael Montero en de edelmannen te winnen.

Vrijdag 16 maart vertrok een talrijke enthousiaste bende richting Californië (Muizen, Mechelen). Eens aangekomen bij de haciënda van de De La Vega’s (chirolokalen), begonnen de moedige Welpen aan de opbouw van hun kamp. De strijd om de nieuwe Zorro te worden, was officieel begonnen. De welpen slopen ongezien in het donker richting de goudmijn in Santa Ana. Hier stalen ze zoveel mogelijk muntstukken, die ze vervolgens teruggaven aan de plaatselijke bevolking. Na een goede nachtrust en een stevig ontbijt, begon de volgende uitdaging. De welpen begaven zich op grondgebied van de wrede Don Rafael Montero, waar ze eerst zijn vertrouwen moesten winnen. Achter zijn rug ontmaltenden de Welpen zijn drugspraktijken. ’s Avonds nodigde de nietswetende Montero de Welpen uit voor een uitgebreid feest samen met vele edelmannen. Na al dat zwoegen was het nu eens tijd voor ontspanning. Genieten deden ze zeker!

De Welpen kwamen ’s ochtends vroeg te weten dat Montero de goudmijn samen met de plaatselijke bevolking van Santa Ana zal laten opblazen. De moedige jongemannen staken hier een stokje voor en versloegen tactisch Montero. Eind goed, al goed!

 

Tussendoor ontspanden de Welpen zich in de Haciënda van de De La Vega’s met spelletjes als De Flanchallenge.

Supermini’s

Op 11 november gingen de mini’s super verkleed als superhelden naar de vergadering. We zagen heel veel verschillende superhelden in alle vormen! We wilde voor eens en voor altijd uitzoeken welke superheld nu de beste is. Daarom laten we de superhelden het in een fantastisch spel tegen elkaar opnemen om zo zelf de strijd uit te vechten! Ze moeten om het eerst de slechterik aan het einde van het spelbord zien te verslaan.

37991799706_12181ab107_z

De mini’s werden onderverdeeld in 4 verschillende groepen om zo tegen elkaar op te nemen en zien we de beste superheld is! Er was een groot spelbord met verschillende gekleurde vakjes erop en elk vakje, aan de hand van het kleur, was er een verschillende opdracht. De blauwe opdrachten konden wel iets te maken hebben met conditie zoals 100 keer gezamenlijk pompen, 3 rondjes rond de kerk lopen en ballonnen opblazen tot ze ontploffen. Maar een superheld moet niet alleen sterk zijn maar ook zeer slim dus daarom moesten ze ook verschillende en moeilijke rekensommetjes doen of 3 plezante puzzels maken! Maar je kon ook op een rood vakje vallen en dat betekent dat je een nadeel krijgt zoals 1 vakje achteruit of een ander speler 2 vakjes vooruit laten gaan. Naast de rode vakjes heb je gelukkig ook de groene vakjes en dat betekent dat je een voordeel krijgt zoals vakje vooruit of nog eens smijten.

Na lang opdrachten te voltooien, konden ze gelukkig de slechterik verslaan!

Bekijk ook zeker de foto’s op https://flic.kr/s/aHsm4Yabmq

Met de verkenners de hoogte in!

Op zaterdag 25 februari hebben alle verkenners het-grote-bakklim-spel gespeeld. We werden in twee teams verdeeld, die tegen elkaar moesten strijden. Het was de bedoeling om zoveel mogelijke bakken te verzamelen en dan zo hoog mogelijk te klimmen op de bakken zonder de grond te raken. Deze bakken kon je verdienen door kleine spelletjes te spelen.

Deze spelletjes varieerden zoals bijvoorbeeld met 24 flessen zo snel mogelijk een bottle flip doen, een woord maken van 7 letters met flesjes, funky ball en spin the bottle. Hierbij was het de bedoeling dat de ene groep de andere uitdaagde om een opdracht te doen naar keuze. De persoon naar wie het flesje wees moest die opdracht doen. Bij elke opdracht kreeg je een aantal lege bakken. Hoe meer spelletjes je won met je team hoe meer bakken je kreeg en hoe hoger je dus kon klimmen. Het winnende team kon wel 15 bakken beklimmen! Voor de ongelovige Thomassen werd dit op beeld vastgelegd.

Geschreven door Wannes Van Lierde

17035623_10210754109342911_403380646_n

 

 

Dé Overgang

1 oktober, de dag waar vele jongens en meisjes al heel de zomer naar uitkeken. En eindelijk was het zo ver! Ook de leiding stond te popelen nieuwe en oude gezichten terug te mogen zien.

11:30, de zon straalde en er was een verfrissend briesje. Alle leden stroomden toe en zochten hun leiding van het vorige scoutsjaar. Samen aten ze hun picknick en vertelden ze hun spanende reisverhalen.

Het was tijd voor het spel. Dit jaar hebben we het anders aangepakt. De verschillende takken namen het tegen elkaar op. De verkenners trapten ballonnen kapot van de jongverkenners terwijl de jonggidsen de gidsen versloegen in een partij dunne bertha. Er werd touw getrokken, stoelen omver geworpen en zoveel meer scouteske spelletjes. Om de slag der takken te kunnen winnen, sloten we af met een reuze versie van dikke bertha.

Om even te bekomen, wandelden we terug naar de scouts waar we eindelijk onze nieuwe leiding konden leren kennen en onze magen konden vullen met een heerlijk vieruurtje. Hierna volgde een korte eucharistieviering. Op het einde werd het toch wat moeilijk stil te blijven zitten, maar gelukkig konden we vervolgens onze ledematen helemaal los shaken op het nieuwe jaarlied! Grenzeloos groeien!

Maar we keken vooral uit naar de diashow! Al die gekke bekken, mooie uitzichten en vooral nostalgische sfeerfoto’s ( bedankt Ward en Romeo!). En goed nieuws, want je kan de diashow nog zoveel bekijken als je wilt via https://www.youtube.com/watch?v=bXVyqZdC_Yg

De overgang was weer een succes, en wij kijken al ontzettend uit naar de volgende vergaderingen! Tot dan!

14599773_10208407258752254_604207330_o14614194_10208407259112263_1501963942_o

Het Maxikamp

Één juli was het eindelijk zo ver. Het was tijd voor het hoogtepunt van het scoutsjaar: maxikamp!! Zo’n 28 guitige maxi’s vertrokken met enorm veel enthousiasme richting Leuven. Daar beleefden ze gedurende slechts vijf dagen enoooorm veel avonturen! We maakten een samen een grootse piñata om hem vervolgens lekker hard kapot te slaan, speelden een heuse ontbijtquiz, bouwden immense kampen en voetbalden er tussendoor op los. Ook van spelletjes als PANG en tussen vier vuren kregen de maxies maar niet genoeg. Als dagtocht stapten we een hele eind maaaaar de maxies werden daarvoor uiteraard beloond. We gingen zwemmen in een wildwaterpark met een waanzinnig glibberige en gladde glijbaan. Een tochtje in een pedalo op een groot meer bewees nog maar eens dat de maxies voor niets en niemand bang zijn. Die dag raceten we ook volop in het verkeerpark. Aan de hand van gocars en fietsen kon iedereen zijn energie ten volle kwijt. Dat de maxies superstoer zijn bewezen ze dan weer op durverstocht. Ondanks het feit dat leider Joachim onzettend veel kinderen liet verschieten.

Zowel voor de leiding als voor de maxi’s was het een geslaagde afsluiter van het scoutsjaar!! We missen ze nu al, die maxies.

P.S. Alle foto’s van het maxikamp zijn terug te vinden op het Flickr-account van onze scouts: https://www.flickr.com/photos/134687063@N05/albums/with/72157667931559753

Het enige echte Maxiweekend

Op 12 februari was het eindelijk zover! De maxies van Sint-Petrus vetrokken op weekend!!! Na een groots afscheid van alle mama’s en papa’s namen we samen de bus met bestemming Overmere! Enorm tevreden met het weekendhuisje, begonnen we met het avondspel: sluipspel!! De maxies waren ware ninja’s en veroverden zo vele snoepjes.
Zaterdag moesten alle maxies hun ontbijt verdienen bij de ontbijtquiz. Vragen zoals ‘Wie is landskampioen geworden in het Belgisch voetbal?’ waren zeker niet te moeilijk voor de slimme maxies! Na het lekker ontbijt begonnen we aan het groot middagspel waarbij de maxies ingrediënten moesten verzamelen om pannenkoeken te kunnen maken. Wanneer alle buikjes rond gegeten waren, was het tijd om de laatste avond van het weekend af te sluiten met een feestje. Ook optredens van de maxies mochten niet ontbreken. Het was een ware show!
Zondag was iedereen blij hun mama en papa terug te zien. Met tevreden gezichtjes zwaaiden de maxies hun leiding uit, al helemaal klaar voor het spel van volgende zaterdag!
maxi3 maxi4 maxi2 maxi